ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2010

  Δύσκολο και σκληρό καλοκαίρι.Συνδυασμός αποχαύνωσης και πραγματικής αγωνίας για την επιβίωση.Πιο συγκεκριμένα άλλοι απολαμβάνουν μπάνια και διακοπές και άλλοι προβληματισμένοι με την σύγχρονη κοινωνική κατάσταση της χώρας.Οι τελευταίοι δεν έχουν καμιά όρεξη για διακοπές και καλοκαίρι,αφού είτε δεν έχουν τη δυνατότητα για κάτι τέτοιο είτε (ακόμα χειρότερα) δεν έχουν όρεξη.Δείγμα μελαγχολίας,έντονου προβληματισμού ή και τα δύο?Η άλλη μεριά κάνει ότι έκανε πάντα,περνάει καλά.Αυτό άλλωστε έμαθε να κάνει.Δικαιωμά της θα έλεγε κάποιος.Όταν όμως είμαστε υπό το Δ.Ν.Τ με τα νέα μέτρα να βουλιάζουν τη χώρα αντί να τη γλιτώνουν από τη δίνη τότε μάλλον μερικά δικαιώματα περιορίζονται.Κ πως να μην περιοριστούν άλλωστε,όταν ο καθένας ξεχωριστά φέρει ευθύνη και επειτα όλοι μαζί.Μα ακόμα και τώρα με όλους αυτούς τους υποψιασμένους πολίτες η αλλαγή που όλοι κατα βάθος θέλουμε φαντάζει πολύ μα πολύ μακρινή.